تمثیل های تربیتی در خطبه های نهج البلاغه

Abstract

نهج البلاغه این قرآن صاعد جامع ترین منبع فکری اسلامی به خصوص تشیع به شمار می آید و طی قرنهای متمادی خاستگاه اندیشه های والا از جهت منابع و سخنان بلیغ از جهت لفظ برای ملل عرب و عجم بوده است. قدیمی ترین مطالب بلاغی درباره کلام امیرالمومنین (ع) به طور پراکنده توسط سید رضی در نهج البلاغه نگاشته شده است. البته بعضی از شارحان نهج البلاغه به تعدادی از استعاره ها، تشبیهات، کنایات و ... به سبک سنتی اشاره کرده اند. از آنجا که تحقیق بر تصویرهای نهج البلاغه برای آنان هدف نبوده کتابی مستقل پیرامون چگونگی علم بیان در نهج البلاغه نگاشته نشده است تا نیاز پژوهشگران این عصر را برآورده سازد. لذا این مطالب انگیزه رساله حاضر را فراهم آورد. نگارنده تصویرهایی از نهج البلاغه را که در معنای مجازی به کار رفته بود شناسایی نموده است که دریایی ضرب المثل در نهج البلاغه یافت می شود که نگارنده برحسب توانش از آنها کسب فیض نموده و با بیان مثل ها و ترجمه و توضیح کوتاه در خصوص آن و زمینه ای که حضرت علی (ع) ضرب المثل ها را به کار برده را بیان نموده است امید که سایر دوستان و محبان آن حضرت بتوانند در این زمینه گامهای بلندتری را بردارند.