Analysis and study of inclusiveness and ambiguity of the term “Movla” in Ghadir hadith

Abstract

Few quotations are found in the course of history whose evidence is as strongly documented as the main part of Ghadir Hadith The Hadith is a truthful, undeniable quote from the .(من كنت مولاه…) holy Prophet. Those who undermine the veracity of this hadith argue that it does not carry implications to the righteousness of Imam Ali as the successor of prophet. One of the arguments put forward is about the brevity and ambiguity of the term “movla”4 used in this hadith to refer to Imam Ali. The current study aims to explore multiple meanings of the above-mentioned term and seeks to prove that on the basis of definite evidence, the term abosulutely and without an iota of doubt denotes guardianship and authority to lead. Then, the current research assumes that the evidences presented are insufficient and attempts to attribute other meanings to the term and prove righteousness of Imam Ali as the successor of prophet based on the other denotations and connotations of the term. This research moves on to argue, should there still remain brevity and ambiguity, two solutions need to be accepted.

کمتر گزارشی در طول تاریخ میتوان یافت که نقل آن به اندازۀ فراز اصلی حدیث غدیر (من کنت مولاه...) یقینی و غیرقابل­ انکار باشد. از همین ‌رو، بیشتر کسانی که در پی انکار آن هستند، دلالت این حدیث بر امامت امیرالمؤمنین(ع) را مورد اشکال قرار میدهند. یکی از این اشکالات، ادعای اجمال و ابهام در این حدیث به سبب تعدّد معنای واژۀ «مولا» است. این نوشتار، نخست با تحلیل لغوی واژۀ «مولا» در حدیث غدیر، درپی اثبات آن است که با وجود قرائن فراوان، دلالت واژۀ «مولا» بر معنای «سرپرستی» آشکار است. سپس با فرض ناکافی­ بودن آن دلائل، و حمل واژه بر معانی دیگر، به اثبات امامت خواهد پرداخت. در پایان، با فرض باقی­ماندن اجمال و ابهام حدیث، با ارائۀ دو راه­ حل مورد پذیرش طرف مقابل، که عبارت است از حمل واژه بر هر دو معنا و اجرای اصول عملیه، ثابت میکند که هیچ راهی برای نپذیرفتن دلالت حدیث غدیر بر امامت امیرمؤمنان(ع) وجود ندارد. با توجه به این­که مخالفان سعی در مخدوش ­نمودن قرائن تاریخی دارند، این روش استدلال، از استحکام بیشتری برخوردار است.