Phonological Analysis of al-Sahifa al-Sajjadiyya (with an Emphasis upon Its 8th Prayer)

Abstract

Denotation is defined as being a sign of something, as smoke denotes fire. However, literal denotation is used where meaning of a word takes shape in the mind because of conception of the word. Taking shape of meanings of words in man’s mind may be caused by such variety of causes as structure of the word, role of the word in a phrase, using a dictionary, circumstances of utterance of the word, and kind of phones of the word. The present essay intends to analyze and evaluate the 8th prayer of Sahifa from a phonological point of view and delve into the role of phones in conveying the message to the addressee. The main conclusion this research reaches at is that all phones in Sahifa are applied in their appropriate position and in conformity with addressee’s situation. Phones are so influential in the text that one can detect meanings of words and the dominant flavor of the text by listening to the tunes. Thus, in all prayers of Sahifa, including the 8th, form and content are tied together in such a way that replacement of any terms even with its synonym is impossible.

دلالت از ماده (دلل) به معنای راهنمایی کردن چیزی به چیز دیگر است؛ مانند دلالت دود بر آتش. دلالت در واژه یعنی: به واسطه تصور واژه‌ای، معنای آن در ذهن شکل گیرد. شکل‌گیری معنای واژه‌ها در ذهن انسان به واسطه‌های گوناگونی انجام میگیرد؛ واسطه‌هایی چون: ساختار یک واژه، نقش و جایگاه یک کلمه در ترکیب عبارت، استفاده از فرهنگ لغت، سیاق و حال ادای واژه‌ها و نوع آواهای یک واژه. این مقاله بر آنست که دعای استعاذه را از صحیفه سجادیه بر مبنای آواشناسی تحلیل و ارزیابی کند و نقش و تاثیر آواها را در رساندن پیام به مخاطب بکاود. مهمترین نتیجه این پژوهش آنست که در صحیفه تمامی آواها در جای خویش و متناسب با موقعیت مخاطب به کار برده شده‌اند. آنگاه که امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ از رحمت و مغفرت الهی و امید به درگاهش صحبت میکند، از آواهای نرم و مهموس و به دور از خشونت استفاده میکند و آنگاه که از عذاب و مجازات الهی سخن میگوید، آواهای خشن و شدید و مجهور به کار میبرد. به نحوی که نمیتوان آوایی را به جای آوایی دیگر قرار داد. آواها چنان در متن تاثیر گذارند که انسان با گوش دادن به نوای آنها پی به معنای واژه‌ها و حال غالب بر متن میبرد. بنابراین در تمام دعاهای صحیفه سجادیه از جمله در دعای هشتم صورت با محتوا به حدی پیوند خورده که جایگزین کردن واژه‌های به کار رفته در صحیفه سجادیه با وا‌ژه‌ای مترادف یا واج دیگری امکان‌پذیر نیست.