دراسه شبهه السياق في آيه الولايه بالتاكيد علي راي الفخر الرازي

Abstract

طرح المخالفون للشيعه شبهات عديده حول آيه الولايه (المايده: 55)، احداها ما ذكره الفخر الرازي في الشبهه الرابعه ذيل الآيه، حيث ادعي انها من اقوي الادله علي صحه خلافه ابي بكر نظراً لسياق الآيه؛ حيث ان الآيه السابقه لها (المايده: 54) حول ابي بكر، فلابد ان تكون آيه الولايه حوله ايضاً، و لا يمكنها ان تكون في شان علي بن ابي طالب عليه السلام؛ اذ لازمه التناقض. وعليه فلا يصح استدلال الشيعه بهذه الآيه علي امامه امير المومنين. لكن الآيه (المايده: 54) من منظار مفسري الشيعه و متكلميهم لا تدل علي خلافه ابي بكر بوجه من الوجوه، بل انها لا علقه لها بابي بكر بالمره، و الروايات التي اعتمدها الفخر الرازي مخدوشه سنداً و دلاله. المقال الحاضر يقيم دعوي الفخر الرازي في اطار بحث تطبيقي، و يثبت وجود انسجام تام بين الآيتين.

Those who are against Shia school of thought have raised a lot of doubts and questions on the verse of Wilayah (Maʹidah: 55). One of these questions is the fourth question of Fakhr Razi while explaining the verse of Wilayah. Fakhr Razi, based on the context, claims that since the previous verse (Maʹidah: 54) is about Abu Bakr and the strongest reason for the validity of his Imamate and the caliphate, therefore the later verse (Maʹidah: 55) cannot be concerned with the wilayah of Imam Ali (peace be upon him). If not, there will be a contradiction. Therefore, he concludes that the Shia argument, that the verse of Wilayah is a proof of the Imamate of Imam Ali (peace be upon him) is incorrect. But to the Shia scholars and theologians, the verse in question (Maʹidah: 54) does not imply the Imamate and the caliphate of Abu Bakr, but this verse does not concern Abu Bakr and his alleged traditions are also unreliable by document and indication. After a full explanation of Fakhr Raziʹs claim, the author of the present paper evaluates it in a comparative discussion and demonstrates that these two verses are in full coordination and alignment.

مخالفان شیعه، شبهات و اشکالات بسیاری درباره آیه ولایت (مایده: 55) مطرح کردند. یکی از این شبهات، شبهه چهارم فخررازی ذیل آیه ولایت است. فخررازی با توجه به سیاق، ادعا میکند که چون آیه پیشین (مایده: 54) درباره ابوبکر بوده و از قویترین دلایل بر صحت امامت و خلافتِ اوست، پس آیه بعد ـ یعنی آیه ولایت ـ نمیتواند درباره علی علیه السلام باشد، چراکه در غیر این صورت تناقض لازم میآید؛ به همین دلیل، استدلال شیعیان به آیه ولایت برای اثبات امامت علی علیه السلام نادرست است. اما از دیدگاه مفسران و متکلمان شیعه، آیه مورد نظر فخررازی (مایده: 54) به هیچ وجه بر امامت و خلافت ابوبکر دلالت ندارد، بلکه اساساً این آیه در رابطه با ابوبکر نیست و روایات مورد ادعای وی نیز سنداً و دلالتاً مخدوش و نامعتبرند. در این نوشتار مدعای فخررازی پس از تبیین کامل، در قالب بحث تطبیقی ارزیابی گردیده و نشان داده خواهد شد که میان این دو آیه، هماهنگی و هم‌سویی کاملی وجود دارد.