بازخوانی اعتقادی قصیده «لامیه التُّرک» ملّاباشی در مدح امام امیرالمؤمنین علی

Abstract

لامیات اصطلاحاً به تعدادی قصیده عربی گفته می­شود که با حرف رَویّ لام، قافیه آنها به پایان می­رسد. شعرای مشهور شیعی، لامیات فراوانی را خصوصاً در مدح امیرالمؤمنین7، به سه زبان عربی و فارسی و ترکی به جای نهاده­اند. یکی از آنها قصیده­ای است معروف به لامیه الترک یا لامیه السَّفَر سروده فقیهی عالی مقام ملقب به ملاباشی. مقاله حاضر ضمن ارائه ابیات این قصیده 42 بیتی به صورت اعراب­گذاری شده، اولا ًبه ارائه ترجمه­ای رسا که تا پیش از این، صورت صواب نیافته بود پرداخته و ثانیاً با نگاه اعتقادی به فرازهای قصیده به تحقیق این باورها در میان مستندات روایی امامیه پرداخته تا نشان دهد شعرای شیعی در عرصه مدح­گویی امامان، خصوصا امیرالمومنین7 - بطورغالب- وامدارآموزه­های وحیانی بوده­اند و ره به عقاید ناصواب نپیموده­اند.