تقابل رویکرد سیاسی مالک اشتر نخعی و اشعث بن قیس کندی در ماجرای حکمیت
نویسنده:
فروهی، آرمان
عباسی، علیاکبر
چکیده: مالک اشتر نخعی و اشعث بن قیس کندی دو شخصیت مؤثر در حوادث دوران خلافت علی (ع) بودند که در میان کوفیان ابهت زیادی داشتند؛ اما نفوذ آن دو همیشه یکسان نبود. جایگاه و نفوذ این دو سردار در حادثه مهم حکمیت به مقابله آنها با یکدیگر منجر شد. مسئله اصلی در این پژوهش آن است که کاهش یا افزایش نفوذ مالک اشتر و اشعث در ماجرای حکمیت تحت تأثیر چه عواملی بوده است. بدینمنظور این فرضیه به آزمون گذاشته شده است که «موقعیت و نفوذ دو سردار یمانی تابعی از وضعیت عمومی جامعه و جو حاکم بر نبرد صفین بوده است». همچنین، یافتههای پژوهش نشان میدهد که پیش از ماجرای حکمیت موقعیت مالک اشتر به شکل بارزی مؤثرتر بود. وی از طریق خطبهها، رجزخوانیها و همچنین عملکردش مجاهدان را برمیانگیخت؛ اما اشعث از اواسط نبرد صفین با بیمیلی با سپاه علی (ع) همراهی میکرد. با وقوع جریان حکمیت موقعیت و جایگاه این دو سردار دگرگون شد و مالک منفعل و اشعث همهکاره این واقعه شد. افزایش نفوذ اشعث و هواخواهان وی سبب بازگشت مالک اشتر و یارانش شد و حتی علی (ع) را تهدید به قتل کردند. آنها در جریان حاکمیت در خصوص ذکرکردن یا نکردن اصطلاح «امیرالمؤمنین» برای علی (ع)، خوشبینی و بدبینی به کل عهدنامه و نیز درباره اطاعت از علی (ع) با هم اختلاف نظر اساسی داشتند. روش کار در این پژوهش توصیفی تحلیلی است و دادههای استنتاجشده از منابع متقدم تاریخی را تبیین میکند.

contributor author | فروهی، آرمان | fa |
contributor author | عباسی، علیاکبر | fa |
date accessioned | 2025-03-15T10:43:01Z | |
date available | 2025-03-15T10:43:01Z | |
identifier uri | http://hdl.handle.net/110/23607 | |
description abstract | مالک اشتر نخعی و اشعث بن قیس کندی دو شخصیت مؤثر در حوادث دوران خلافت علی (ع) بودند که در میان کوفیان ابهت زیادی داشتند؛ اما نفوذ آن دو همیشه یکسان نبود. جایگاه و نفوذ این دو سردار در حادثه مهم حکمیت به مقابله آنها با یکدیگر منجر شد. مسئله اصلی در این پژوهش آن است که کاهش یا افزایش نفوذ مالک اشتر و اشعث در ماجرای حکمیت تحت تأثیر چه عواملی بوده است. بدینمنظور این فرضیه به آزمون گذاشته شده است که «موقعیت و نفوذ دو سردار یمانی تابعی از وضعیت عمومی جامعه و جو حاکم بر نبرد صفین بوده است». همچنین، یافتههای پژوهش نشان میدهد که پیش از ماجرای حکمیت موقعیت مالک اشتر به شکل بارزی مؤثرتر بود. وی از طریق خطبهها، رجزخوانیها و همچنین عملکردش مجاهدان را برمیانگیخت؛ اما اشعث از اواسط نبرد صفین با بیمیلی با سپاه علی (ع) همراهی میکرد. با وقوع جریان حکمیت موقعیت و جایگاه این دو سردار دگرگون شد و مالک منفعل و اشعث همهکاره این واقعه شد. افزایش نفوذ اشعث و هواخواهان وی سبب بازگشت مالک اشتر و یارانش شد و حتی علی (ع) را تهدید به قتل کردند. آنها در جریان حاکمیت در خصوص ذکرکردن یا نکردن اصطلاح «امیرالمؤمنین» برای علی (ع)، خوشبینی و بدبینی به کل عهدنامه و نیز درباره اطاعت از علی (ع) با هم اختلاف نظر اساسی داشتند. روش کار در این پژوهش توصیفی تحلیلی است و دادههای استنتاجشده از منابع متقدم تاریخی را تبیین میکند. | fa |
language iso | الفارسية | ar |
language iso | Persian | en_US |
language iso | فارسی | fa |
title | تقابل رویکرد سیاسی مالک اشتر نخعی و اشعث بن قیس کندی در ماجرای حکمیت | fa |
type | مقاله | |
type | بحوث و مقالات | ar |
type | Article | en_US |
journal title | شیعه پژوهی | fa |
source Database | ISC | |
contenttype | فقط بيانات | ar |
contenttype | Metadata Only | en_US |
contenttype | فراداده | fa |
subject keywords | علی (ع) | fa |
subject keywords | مالک اشتر | fa |
subject keywords | اشعث بن قیس | fa |
subject keywords | حکمیت | fa |
subject keywords | صفین | fa |
year publication | 1394 | |
source Onlinelink | https://search.isc.ac/DL/Lend%20Service/LendService/Get_TitleSearchResultDetail.aspx?DTC=8&DC=1032684 | |
pages | 18 |