معرفی کتاب «شعر الإمام الحسن بن علی»

Abstract

Among the sayings of the Prophet Muhammad (PBUH) and the Imams (AS), one can see their references to poems, allegory, and sometimes saying poetry. What can be surprising about their saying poetry, is the verses from the Holy Quran that were revealed in condemnation of poetry and the necessity of the Prophet’s avoidance from poetry, and it is believed that this prohibition would also include the Ahl al-Bayt (AS). Examining the poems attributed to the Imams and examining the correctness of this attribution is considered a useful effort and explaining the composition and accuracy of the poems attributed to them, despite this Qur'anic prohibition, will bring many benefits to researchers. In the following article, the author intends to briefly review this issue and mention examples of poems attributed to Imam Hassan Mojtaba (AS), and introduce a work in this field entitled "Poem of Imam Al-Hassan Ibn Ali" by Abul Hassan Madāinī.

در کلام رسول خدا (ص) و ائمه (ع) می توان استشهاد و تمثل و بعضا انشاد شعر را مشاهده نمود. آنچه انشاد شعر توسط ایشان را با شگفتی مواجه می سازد، آیاتی از قرآن کریم است که در مذمت شعر و شاعری و دور بودن ساحت مقدس رسول خدا (ص) از آنها، نازل شده و گمان می رود که دامنه آن بعد از رسول خدا (ص)، شامل اهل بیت (ع) نیز گردد. تدقیق در اشعار منسوب به ائمه و بررسی صحت و سقم انتساب آنها، تلاشی مفید محسوب شده و تبیین نحوه انشاد و صحت اشعار منتسب به ایشان، علیرغم این منع قرآنی، فواید فراوانی برای اهل تحقیق به همراه خواهد داشت. نویسنده در مقاله پیش رو بر آن است تا ضمن بررسی مختصر این مسئله و ذکر نمونه هایی از اشعار منسوب به امام حسن مجتبی (ع)، به معرفی اثری در این حوزه با عنوان «شعر الإمام الحسن بن علی» اثر ابوالحسن مدائنی بپردازد.