The flourishing of Hadith in Imam Ali Ben Al-Husseinʹʹs life

Abstract

In the Shiite opinion the Prophetʹs family(Ahlul-Beyt) and the immaculate Imams (a.s) – According to the hadith of Vilayat and hadith of Saghalayn and frequent speech the Prophet and Hadith of Manzalat which is about Ali Ibn AbiTaleb (a.s) – are immediate successors of the Messenger of God (PBUH), which have two endowed: divine knowledge and infallibility and after the Messenger of God (PBUH) their speech and act are agument and complement and supplement of holy Quranbecause they are conversant of Quranʹs appearance and backend and they get their knowledge from Allah and the Messenger of Allah. After obit of the Messenger of God according to speech of many erudite of Sunnis was prevent from quote and writing many of the sayings of the Prophetit result was forgotten some of hadises; whilst with counterfeiting and their vogue, admix the right and wrong and judge of those from each other become very difficult. Till Imam Ali ibn Al-Hussein during his life with separation of the involvement of Khilafatʹs system and disputes and uprisings,have an opportunity to furbish the correct Hadithes and forgotten speech of Prophet (PBUH) and in the form of prayers, invited the Muslim community which has been diverted to the divine unity and Mohammadʹs limpid Islamand also for about thirty years of Imamattraining believer and principled peopleand hereto issue the Hadithes of Messenger of Allah in community. This article introduces the scientific life of the Prophet and remnant that he left and about 170 of his student and Imamʹs sahabiwhom named Hammam, claiming that his era is prosperity era of Hadith.

به عقیده شیعه، اهل بیت پیامبر و امامان معصوم (ع) - طبق حدیث ولایت و حدیث ثقلین و گفتار مکرر پیامبر و حدیث منزلت درباره علی بن‌ابیطالب(ع) - جانشینان بلافصل رسول خدا هستند که از دو موهبت علم الهی و عصمت برخوردارند و پس از رسول‌الله قول و فعل آنها حجت و متمم و مکمل قرآن کریم است؛ زیرا به ظاهر و باطن آن آگاه‌اند و علم خود را از جانب خداوند و رسول‌الله گرفته‌اند. پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) طبق گفته بسیاری از دانشمندان اهل تسنن، از نقل و نوشتن بسیاری از احادیث آن حضرت جلوگیری به عمل آمد و در نتیجه برخی احادیث به فراموشی سپرده شد؛ ضمن آنکه با جعل احادیث و رواج آن ها، درست و نادرست خلط و تشخیص آنها از یکدیگر بسیار مشکل شد. تا آنکه امام علی بن‌ الحسین در دوره حیاتشان، با جدایی از درگیریهای دستگاه خلافت و اختلافات و قیام‌ها، فرصتی یافتند تا احادیث درست و گفته‌های فراموش شده رسول‌الله را تجدید نمایند و در قالب ادعیه، جامعه منحرف شده مسلمانان را به توحید الهی و اسلام ناب محمدی دعوت نمایند. همچنین در مدت حدود سی سال امامت، به تربیت انسان‌های باایمان و پایبند نایل آیند و بدین‌ وسیله احادیث رسول‌الله را در جامعه رواج دهند. این مقاله با معرفی حیات علمی آن حضرت و آثار به جا مانده و حدود 170 شاگرد و صحابی آن امام همام، مدعی شکوفایی حدیث در عصر آن جناب است.