Imam Sajad’s Viewpoint about Social Training’s Concept and its Principles

Abstract

Mankind is in constant interaction with his surrounding environment. Hence, proper materialization of training objectives is not possible, unless social training in line with developments of the society is concentrated on. Therefore, while stressing social training, Islam believes that the best way to train mankind is concentration on tradition and revelation, because they are all based on cognition of all its needs. “Sahifeh Sajadiyeh” is among the required sources for this purpose. Being a tool for caressing with God, “Sahifeh Sajadiyeh” is a mine of Islamic sciences, wherein various ideological, cultural, social, political and training contexts, and some canonical warrants, and natural laws are dealt with in the framework of prayer. Chief among the social training principles emphasized on in the valuable document, is kindness moral principle which originates from “Sharia” and religion. God’s kindness toward mankind is mainly based on inspiring him with appreciation to worship God, describe nobility, weaknesses and capacities, negligence and other mankind emotions. The present article aims at dealing with the concept of social training while extracting some of its principles hidden in plainsongs and finally explaining them in simple sentences. In this way, the article reminds the officials of NAJA about the issues they themselves are aware of, while the issues are stressed. It is hoped that the article could help NAJA personnel materialize their organizational objectives.

انسان در تعامل دایم با محیط اجتماع است؛ از این رو تحقق اهداف تربیتی جز با اهتمام به تربیت اجتماعی همگام با تحولات جامعه به درستی ممکن نیست. به همین دلیل اسلام به شدت بر تربیت اجتماعی تاکید می کند و بدان اهتمام می ورزد و توجه به وحی و سنّت معصومان(ع) را بهترین راه تربیت انسان میداند؛ چرا که بر اساسِ شناختِ همه نیاز‌های وجودی اوست. صحیفه سجادیه نیز یکی از این منابع است که افزون بر راز و نیاز با خدا دریای بیکرانی از علوم و معارف اسلامی است، که در آن به زمینه‌‌های مختلف عقیدتی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، تربیتی و پاره ای از احکام شرعی و قوانین طبیعی در قالب دعا پرداخته شده است. از مهم‌ترین مبانی تربیت اجتماعی که در این سند ارزشمند بر آن تاکید شده است، مبنای اخلاقی احسان است که از شرع و دین نشیت می گیرد. احسان خداوند به انسان در الهام شکرگزاری به وی برای ستایش معبود، وصف شرافت، ضعف‏ها و ظرفیت‌ها، غفلت و احساسات دیگر انسانی است. در این مقاله، سعی بر آن است تا پس از پرداختن به مفهوم تربیت اجتماعی، برخی مبانی آن که در لابه‌لای مناجات‌ها نهفته است استخراج، و در قالب جملاتی ساده بیان شود. بدین ترتیب، آنچه مسیولین نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران خود به خوبی بدان واقف هستند، یادآوری و بر آن تاکید می شود.