The Personality and Conduct of ‘Umar ibn al-Abdul‘aziz and The View of Imam al-Baghir (‘A) about Him

Abstract

The Imamate of Imam al-Baghir (‘A) is one of the least known periods in the history of Islam. An issue of high importance and complexity in this period is the relationship between Imam al-Baghir (‘A) with the Umayyad Caliph, ‘Umar ibn al-Abdul‘aziz, and the Caliph’s conduct vis-à-vis the ‘Alawites. The study and review of this issue on the one hand helps to better come to know and evaluate the personality of ‘Umar ibn al-Abdul‘aziz, and on the other hand helps to better understand the political sirah (practical tradition) of the Infallible Imams (‘A) and their wise policies under different circumstances and in coming into contact with various political personalities. This can itself lead to a better development of various political thoughts and in particular Shi‘i political ideas. To carry out this task in this article, we try to deal with the individual characteristics of ‘Umar ibn al-Abdul‘aziz, his conduct before and after his caliphate, his treatment of the Alawites and his personality from the viewpoint of Imam al-Baghir (‘A) and others.

مقطع تاریخی امامت امام باقر یکی از ناشناخته‌ترین دوره‌های تاریخ اسلام است. در این میان چگونگی ارتباط امام باقر با عمر بن عبدالعزیز، خلیفه اموی، و ارزیابی عملکرد او در قبال علویان از پیچیدگی ویژه‌ای برخوردار است. بررسی و تحلیل این موضوع، از یک سو، به شناسایی و ارزیابی شخصیت عمر بن عبدالعزیز کمک میکند، و از سوی دیگر، سیره سیاسی ایمه معصومین(علیهم السلام) و تدابیر حکیمانه آنها را در شرایط مختلف و در مواجهه با شخصیت‌های گوناگون سیاسی نشان میدهد و خود میتواند موجب توسعه اندیشه سیاسی به ویژه اندیشه سیاسی شیعی گردد. برای بررسی این مسیله در این مقاله، به بیان مشخصات فردی عمر بن عبدالعزیز، عملکرد او پیش از دوران خلافت و در دوره خلافت، رفتارش با علویان و شخصیت عمر از نگاه امام باقر و برخی پرداخته شده است.