روزشمار وقایع کربلا
ناشر: پایگاه خبری شفقنا
سال نشر: 1395/07/12
۱۵ رجب سال ۶۰
مرگ معاویه و شروع خلافت یزید بن معاویه
نامه یزید به والی مدینه جهت اخذ بیعت با امام حسین
۲۷ رجب
رسیدن نامه یزید به والی مدینه و عدم بیعت امام حسین با یزید
امام حسین: یزید فردی است شرابخوار و فاسق که به ناحق خون می ریزد شخصیتی همچون من با چنین مرد فاسد بیعت نمی کند
۲۸ رجب
حرکت امام حسین از مدینه به سوی مکه به همراه ۸۲ نفر از زنان، کودکان، افراد سالمند
امام حسین: من نه از روی سرمستی و گستاخی و نه برای فساد و ستمگری حرکت کردم جز این نیست که برای اصلاح در میان امت جدم خارج شدم
۳ شعبان
ورود امام حسین به مکه و اقامت ۴ ماهه در این شهر
سیل درخواستها و نامهها برای حضور امام در کوفه
۱۲ رمضان
وصول ۱۵۰ نامه از کوفه به امام حسین
۱۴ رمضان
وصول نامه سران و مردم کوفه به امام حسین
۱۵ رمضان
حرکت مسلم بن عقیل به سوی کوفه
ارسال نامه توسط امام به رؤسای بصره
اقامت امام در مکه و برخورد با مردم و تشکیل اجتماعات و گفتگوها
ارسال نامه و پیام امام حسین(ع) خطاب به مردم کوفه
امام حسین: هر کس می خواهد در راه ما جانبازی کند و خون خویش را در راه لقای پروردگار نثار نماید، آماده حرکت با ما باشد
من شما را به زنده کردن نشانه های حقّ و نابود کردن بدعت ها می خوانم
خدایا تو می دانی آنچه از طرف ما انجام گرفته به خاطر رقابت و سبقت جویی در فرمانروایی و افزون خواهی در متاع ناچیز دنیا نبوده است بلکه برای این است که نشانه های دینت را نشان دهیم و اصلاح در سرزمین هایت را آشکار کنیم
نامه امام حسین به بزرگان بصره: من شما را به کتاب خدا و سنت پیامبرش می خوانم. همانا سنت پیامبر از بین رفته است و بدعت زنده شده است
۵ شوال
ورود مسلم بن عقیل به کوفه و بیعت ۱۸ هزار نفر از کوفیان با مسلم
نامه مسلم به امام حسین و درخواست از امام برای رفتن به کوفه
۱۱ ذى القعده
رسیدن نامه مسلم به امام حسین (ع)
تسریع در رفتن امام از سمت حجاز به عراق
گسیل فرستادگان یزید به مکه برای حمله به امام و کشتن ایشان
۸ ذی حجه
ورود عمر بن سعد با لشکری انبوه به مکه برای دستگیری امام حسین
حرکت امام از مکه به سوی کوفه به اتفاق حدود هشتادو شش نفر
ورود ابن زیاد به کوفه و محاصره قصر ابن زیاد توسط مسلم و یارانش
حضور ۴ هزار تن از ۱۸ هزار تن بیعت کننده در خانه هانی و خانههای اطراف
اختلاف افکنی ابن زیاد در متفرق کردن مردم از خانه هانی
امام دلیل رفتن به سمت کوفه را اینگونه می گوید:«براستى پدرم براى من حدیث کرد که شهر مکه را بزرگى است که به وسیله او حرمت این شهر شکسته شود، و من دوست ندارم که آن بزرگ من باشم و به خدا سوگند اگر من دو وجب بیرون مکه کشته شوم بهتر دوست دارم تا یک وجب و هر چه دورتر باشم از مکه و کشته شوم، پیش من محبوبتر است»
۹ الی ۲۱ ذی حجه
توطئه ابن زیاد و پراکنده شدن یاران مسلم
جنگ مسلم با سپاه ابن زیاد
شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه در کوفه به دستور ابن زیاد
فرود آمدن کاروان امام در «ابطح» «تنعیم» فَیْدْ و اجفُر خزیمیه «صِفاح» شقوق «وادی العقیق» وادی الصّفرا «حاجِر» زهیربنقین ذات عِرق
پیوستن گروهی از مسلمانان به امام
نوشتن نامهای به مسلم بن عقیل و شیعیان کوفه
امام حسین در پاسخ به مخالفین حرکت به سوی عراق: رسول خدا را در خواب دیدم و به امر مهمی ماموریت یافتم و باید آن را تعقیب کنم/من مرگ را جز سعادت نمی بینم و زندگی با ستمگران را جز ننگ نمی دانم
۲۲ ذی حجه
شهادت میثم تمار در کوفه توسط ابن زیاد
ارسال نامه امام به کوفه توسط عبدالله بن یقطر
سخن امام حسین با مردی از اهل کوفه: ای برادر! عموم مردم دانش را از ما برگرفتند
۲۳ ذى الحجه
توقف در زباله
شنیدن خبر شهادت عبدالله بن یقطر، مسلم بن عقیل وهانی بن عروه توسط امام حسین
پراکنده شدن تعدادی از همراهان امام (ع)
باقی ماندن تعداد کسانی که از مدینه همراه امام (ع) بودند و تعداد کمی از مردان دیگر
۲۵ ذی الحجه
توقف در بَطنُ العَقَبه
امام حسین: بنی امیه مرا رها نکنند تا جان مرا بگیرند هرگاه چنین کنند، خدا بر آنان کسانی مسلط خواهد کرد که آنها را ذلیل و خوار خواهد ساخت
۲۶ ذی حجه
ورود کاروان امام به «زروُد»، نزدیکی «خزیمیه»
پیوستن «زهیر بن قین» به امام
ورود کاروان امام به منطقه «زباله» در نزدیکی کوفه
رسیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه به امام
ورود کاروان امام به «ثعلبیه» و توقف شبانه در آنجا
ورود کاروان امام به «القاع»
عبور کاروان امام از «دره العقبه» در نزدیکی بیابانهای کوفه
ورود به «شراف» و توقف شبانه در آنجا
امام حسین: ای مردم! من به سوی شما نیامدم مگر آن که دعوتم کردید پس اگر از آمدنم ناخشنودید، بازگردم
۲۷ ذی حجه
روبهرو شدن کاروان امام حسین با سپاه حر بن یزید ریاحی
قرار گرفتن کاروان امام در دامنه کوه ذو حُسَمْ
جلوگیری حرّ از حرکت کاروان امام به سوی کوفه
حرکت کاروان امام به منطقه البیضه
امام حسین در این منزلگاه لشکریان حرّ را مخاطب قرار داده، چنین فرمود: «بنی امیه حدود خدا را اجرا نکرده و بیت المال را منحصر به خود ساختند حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام کردند شما به من نامه ها نوشتید و گفتید که با من بیعت کرده اید، حال اگر به بیعت خویش با من پایبند بمانید کار عاقلانه ای کرده اید که من فرزند دخت پیامبر و اسوه ای برای شما هستم اگر بیعتتان را بشکنید، سوگند به جانم! که از شما هم بعید نیست، چرا که با پدرم علی و برادرم حسن و پسرعمویم مسلم پیمان شکنی کردید بدانید اگر چنین کنید سعادت خودتان را از دست داده اید
۲۸ ذی حجه
عبور کاروان امام از عُذیبِ الهجانات
رسیدن خبر شهادت عبدالله بن یقطر در کوفه به دست ابن زیاد
عبور کاروان امام از قادسیه
فرود کاروان امام در «قصر بنی مُقاتل» و توقف شبانه در آنجا
۲۹ذى الحجه
توقف در القطقطانیه
ملاقات حر با امام حسین در قصر بنی مقاتل
اول محرم سال ۶۱ هجرى قمرى
منزل قصر بنى مقاتل
امام حسین خطاب به عبیدالله جعفی: پس اگر ما را یاری نمی کنی خدای را بپرهیز و از این که جزو کسانی باشی که با ما می جنگند سوگند به خدا اگر کسی فریاد ما را بشنود و ما را یاری نکند، او را به رو در آتش می افکند
۲ محرم
فرود کاروان امام به کربلا
حرکت عمر بن سعد با لشکری انبوه به کربلا
امام حسین در بدو ورود به کربلا: «خدایا از اندوه و بلا به تو پناه میبرم، اینجا محل فرود آمدن ما و به خدا سوگند همین جا است محل قبرهای ما و به خدا سوگند از اینجا است که در قیامت محشور و منشور خواهیم گشت و این وعدهای است از جدم رسول خدا (ص) و در وعده او خلافی نیست»
مردم، بندگان دنیا هستند و دین آنها جز سخن زبانشان نیست تا آنگاه که زندگیشان بچرخد، دنبال دین می روند و هرگاه بنای امتحان و آزمایش پیش آید، دینداری بسیار اندک می شود
۳ محرم
ورود سپاه عمر بن سعد به کربلا
۴ محرم
حرکت لشگریزید به سوى کربلا
امام حسین در پاسخ به «قیس بن اشعث» که سفارش به بیعت با یزید می کرد، فرمود: نه، به خدا سوگند، دست ذلت در دست آنان نمی گذارم، مانند بردگان از صحنه جنگ با آنان فرار نمی کنم
مرگ در عزت، بهتر از زندگی در ذلّت است
۵ محرم
اعزام شبث بن ربعى به کربلا
از سخنان امام حسین با لشکر دشمن: هیهات ما به ذلت تن نخواهیم داد خدا و رسول او و مؤمنان هرگز برای ما ذلت را نپسندیدند، دامن های پاکی که ما را پروریده، و سرهای پر شور و مردان غیرتمند هرگز طاعت فرومایگان را بر کشته شدن مردانه ترجیح ندهند
۶ محرم
تجمع بیست هزار سپاهی در سپاه عمر سعد
رسیدن نامه ابن زیاد به عمر بن سعد مبنی بر بستن راه رودخانه فرات به روی کاروان امام
آمادگی گروهی از قبیله بنی اسد برای پیوستن به امام
حمله چهارصد نفر از سپاه عمر سعد به قبیله بنی اسد و کشتار آنان
۷ محرم
بستن شریعه فرات
امام حسین سپاه دشمن را این چنین نفرین کرد: بار خدایا! باران آسمان را از اینان دریغ کن، و بر ایشان تنگی و قحطی پدید آور، و آن غلام ثقی(حجاج بن یوسف) را بر ایشان بگمار تا جام زهر به ایشان بچشاند زیرا آنها به ما دروغ گفتند و ما را خوار ساختند و خداوند انتقام من و اصحاب و اهل بیت و شیعیان مرا از اینان بگیرد
۸ محرم
حرکت حضرت عباس با بیست و هشت نفر به طرف رود فرات و آوردن آب بعد از درگیری با مأموران عمر بن سعد
ملاقات شبانه امام با عمر سعد
صدور فرمان جنگ توسط ابن زیاد
ملاقات امام حسین با عمر بن سعد: تو را چه می شود؟ خدا جان تو را به زودی در بستر بگیرد و تو را در روز قیامت نیامرزد گمان می کنی که به حکومت ری و گرگان خواهی رسید؟ به خدا چنین نیست و به آرزویت نخواهی رسید
۹ محرم
حرکت لشکر عمر بن سعد به سوی کاروان امام
مهلت خواستن امام از عمر بن سعد برای یک شب
آوردن اماننامه توسط شمر برای حضرت ابوالفضل و برادرانش و خودداری آنان از پذیرفتن اماننامه
آمادهسازی کاروان امام برای جنگ فردا
سخن امام حسین خطاب به دشمن: وای بر شما! چه زیانی می برید اگر صدای مرا بشنوید؟! من شما را به یک راه راست می خوانم، اما شما از همه فرامین من سر باز می زنید، چرا که شکم های شما از مال حرام پر شده و بر دل های شما مُهر شقاوت زده شده است
سخن امام حسین خطاب به یارانش: آگاه باشید که من در رفتن به شما اذن و اجازه دادم؛ پس همگی بروید که عقد بیعت را از شما بگسستم و نسبت به خود، بر شما عهده و ذِمامی ندارم.
۱۰ محرم
وقوع فاجعه جانسوز کربلا و شهادت امام حسین و هفتاد و دو تن از یاران وفادارش (جمعه یا شنبه)
غارت خیمههای امام و آتش زدن آنها
اسیر گرفتن بازماندگان کاروان امام
اسب تاختن بر جسد شهدا
فرستادن سر شهدا به کوفه
امام حسین خطاب به یارانش: دوست ندارم که آغازگر جنگ با این گروه باشم/ «یاران من! بپاخیزید و به سوی مرگ (شهادت) بشتابید، خدا شما را بیامرزد»
«امام حسین خطاب به دشمن: اوّل نَسَب مرا در نظر آورید! و ببینید من کیستم؟ و سپس به افکار خود مراجعه کنید و آن را مورد عتاب و سرزنش قرار دهید! ببینید ای کشتن من برای شما سزاوار است؟! و ای پاره کردن حرمت من بر شما جائز است؟
آیا کسی را از شما کشته ام که به طلب قصاص گرد آمده اید؟ یا مالی را از شما تملّک نموده ام، یا جراحتی و زخمی زده ام که برای تلافی آمده اید؟!»!
وقتی دشمن مقاومت امام (ع) را مشاهده کرد برای تضعیف روحیه ایشان به خیمهها حمله ور شدند، امام (ع) فریاد برآوردند:« ای آل ابوسفیان اگر دین ندارید و از روز جزا نمیهراسید، لااقل در زندگی آزاد مرد باشید و اگر خود را عرب میپندارید به نیاکان خود بیندیشید و شرف انسانی خود را حفظ کنید.
روزشمار وقایع بعد از حادثه کربلا
۱۱ محرم
حرکت اسرا به سوی کوفه
۱۲ محرم
ورود کاروان اسرا به کوفه
سخنرانی حضرت زینب و ام کلثوم و فاطمه در کوچههای کوفه
دفن شهدا در کربلا توسط جمعی از مردم قبیله بنی اسد
سخنرانی ابن زیاد در مسجد کوفه و اعتراض عبدالله عفیف به ابن زیاد و دستگیری و شهادت عبدالله
۱۵ محرم
حرکت کاروان اسرا از کوفه به شام
اول صفر
ورود کاروان اسیران به شام (بعد از هیجده روز)
سخنرانی حضرت زینب در کاخ یزید
سخنرانی امام سجاددر مسجد جامع شام
۲۹ صفر
ورود جابر بن عبدالله انصاری به کربلا برای زیارت
ورود کاروان اسیران به کربلا برای زیارت مزار شهدا
حرکت از کربلا به مدینه
ورود کاروان اسیران به مدینه
سخنرانی امام سجاد در دروازه مدینه
ورود به مسجدالنبی و زیارت حرم مطهر پیامبر
۱۵ رجب
وفات حضرت زینب
منابع:
کتاب مدینه تا کربلا همراه سیدالشهداء اثر حجت الاسلام محمدباقر روشندل
کتاب قصه کربلا اثر حجت الاسلام علی نظری منفرد
با کاروان امام حسین از مدینه تا کربلا، بهاء الدین قهرمانی نژاد شائق
پیامآور عاشورا، سید عطاءالله مهاجرانی
تحقیق درباره اول اربعین حضرت سیدالشهداء، سید محمدعلی قاضی طباطبائی
حماسهسازان کربلا، محمد سماوی
خورشید بر نیزه، دکتر نورالله حسینخانی
لهوف، سید بن طاووس
پس از پنجاه سال: پژوهشی تازه درباره قیام حسین(ع) اثر سیدجعفر شهیدی
مهمترین فلسفه قیام عاشورا چیست؟ مقاله ای در پرسمان دانشجویی
date accessioned | 2020-08-10T14:46:06Z | |
date available | 2020-08-10T14:46:06Z | |
date issued | 1395/07/12 | |
identifier uri | http://digital.imamhussain-lib.com/ihdl/handle/110/2248 | |
description | منابع:کتاب مدینه تا کربلا همراه سیدالشهداء اثر حجت الاسلام محمدباقر روشندلکتاب قصه کربلا اثر حجت الاسلام علی نظری منفردبا کاروان امام حسین از مدینه تا کربلا، بهاء الدین قهرمانی نژاد شائقپیامآور عاشورا، سید عطاءالله مهاجرانیتحقیق دربا | fa |
description abstract | پایگاه خبری شفقنا به مناسبت ایام محرم روزشمار از وقایع کربلا از تاریخ ۱۵ رجب سال ۶۰ هجری همزمان با مرگ معاویه و خلافت یزید تا زمان ۱۵ رجب سال ۶۱ هجری درگذشت بانوی صبر و مقاومت حضرت زینب(س) در قالب اینفوگرافیک به رشته تحریر درآورده | fa |
language | الفارسية | ar |
language iso | Persian | en_US |
language iso | فارسی | fa |
publisher | پایگاه خبری شفقنا | |
title | روزشمار وقایع کربلا | |
contenttype | نص كامل | ar |
contenttype | Fulltext | en_US |
contenttype | تمام متن | fa |
subject keywords | اینفوگرافی | |
subject keywords | امام حسین «علیه السلام» | |
subject keywords | کربلا | |
publisher place | تهران | |
secondtitle | رجب سال ۶۰ هجری تا ۱۵ رجب سال ۶۱ هجری | |
info designer | محسن ذاکری | |
info category | امام حسین علیه السلام | |
source Onlinelink | https://fa.shafaqna.com/news/244897/ | |
info photolink | https://polls.shafaqna.com/wp-content/uploads/2016/10/IMAM-HUSSEIN-1.jpg | |
contentHTML | روزشمار وقایع کربلا ۱۵ رجب سال ۶۰ مرگ معاویه و شروع خلافت یزید بن معاویه نامه یزید به والی مدینه جهت اخذ بیعت با امام حسین
۲۷ رجب رسیدن نامه یزید به والی مدینه و عدم بیعت امام حسین با یزید امام حسین: یزید فردی است شرابخوار و فاسق که به ناحق خون می ریزد شخصیتی همچون من با چنین مرد فاسد بیعت نمی کند
۲۸ رجب حرکت امام حسین از مدینه به سوی مکه به همراه ۸۲ نفر از زنان، کودکان، افراد سالمند امام حسین: من نه از روی سرمستی و گستاخی و نه برای فساد و ستمگری حرکت کردم جز این نیست که برای اصلاح در میان امت جدم خارج شدم
۳ شعبان ورود امام حسین به مکه و اقامت ۴ ماهه در این شهر سیل درخواستها و نامهها برای حضور امام در کوفه
۱۲ رمضان وصول ۱۵۰ نامه از کوفه به امام حسین
۱۴ رمضان وصول نامه سران و مردم کوفه به امام حسین
۱۵ رمضان حرکت مسلم بن عقیل به سوی کوفه ارسال نامه توسط امام به رؤسای بصره اقامت امام در مکه و برخورد با مردم و تشکیل اجتماعات و گفتگوها ارسال نامه و پیام امام حسین(ع) خطاب به مردم کوفه امام حسین: هر کس می خواهد در راه ما جانبازی کند و خون خویش را در راه لقای پروردگار نثار نماید، آماده حرکت با ما باشد من شما را به زنده کردن نشانه های حقّ و نابود کردن بدعت ها می خوانم خدایا تو می دانی آنچه از طرف ما انجام گرفته به خاطر رقابت و سبقت جویی در فرمانروایی و افزون خواهی در متاع ناچیز دنیا نبوده است بلکه برای این است که نشانه های دینت را نشان دهیم و اصلاح در سرزمین هایت را آشکار کنیم نامه امام حسین به بزرگان بصره: من شما را به کتاب خدا و سنت پیامبرش می خوانم. همانا سنت پیامبر از بین رفته است و بدعت زنده شده است
۵ شوال ورود مسلم بن عقیل به کوفه و بیعت ۱۸ هزار نفر از کوفیان با مسلم نامه مسلم به امام حسین و درخواست از امام برای رفتن به کوفه
۱۱ ذى القعده رسیدن نامه مسلم به امام حسین (ع) تسریع در رفتن امام از سمت حجاز به عراق گسیل فرستادگان یزید به مکه برای حمله به امام و کشتن ایشان
۸ ذی حجه ورود عمر بن سعد با لشکری انبوه به مکه برای دستگیری امام حسین حرکت امام از مکه به سوی کوفه به اتفاق حدود هشتادو شش نفر ورود ابن زیاد به کوفه و محاصره قصر ابن زیاد توسط مسلم و یارانش حضور ۴ هزار تن از ۱۸ هزار تن بیعت کننده در خانه هانی و خانههای اطراف اختلاف افکنی ابن زیاد در متفرق کردن مردم از خانه هانی امام دلیل رفتن به سمت کوفه را اینگونه می گوید:«براستى پدرم براى من حدیث کرد که شهر مکه را بزرگى است که به وسیله او حرمت این شهر شکسته شود، و من دوست ندارم که آن بزرگ من باشم و به خدا سوگند اگر من دو وجب بیرون مکه کشته شوم بهتر دوست دارم تا یک وجب و هر چه دورتر باشم از مکه و کشته شوم، پیش من محبوبتر است»
۹ الی ۲۱ ذی حجه توطئه ابن زیاد و پراکنده شدن یاران مسلم جنگ مسلم با سپاه ابن زیاد شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه در کوفه به دستور ابن زیاد فرود آمدن کاروان امام در «ابطح» «تنعیم» فَیْدْ و اجفُر خزیمیه «صِفاح» شقوق «وادی العقیق» وادی الصّفرا «حاجِر» زهیربنقین ذات عِرق پیوستن گروهی از مسلمانان به امام نوشتن نامهای به مسلم بن عقیل و شیعیان کوفه امام حسین در پاسخ به مخالفین حرکت به سوی عراق: رسول خدا را در خواب دیدم و به امر مهمی ماموریت یافتم و باید آن را تعقیب کنم/من مرگ را جز سعادت نمی بینم و زندگی با ستمگران را جز ننگ نمی دانم
۲۲ ذی حجه شهادت میثم تمار در کوفه توسط ابن زیاد ارسال نامه امام به کوفه توسط عبدالله بن یقطر سخن امام حسین با مردی از اهل کوفه: ای برادر! عموم مردم دانش را از ما برگرفتند
۲۳ ذى الحجه توقف در زباله شنیدن خبر شهادت عبدالله بن یقطر، مسلم بن عقیل وهانی بن عروه توسط امام حسین پراکنده شدن تعدادی از همراهان امام (ع) باقی ماندن تعداد کسانی که از مدینه همراه امام (ع) بودند و تعداد کمی از مردان دیگر
۲۵ ذی الحجه توقف در بَطنُ العَقَبه امام حسین: بنی امیه مرا رها نکنند تا جان مرا بگیرند هرگاه چنین کنند، خدا بر آنان کسانی مسلط خواهد کرد که آنها را ذلیل و خوار خواهد ساخت
۲۶ ذی حجه ورود کاروان امام به «زروُد»، نزدیکی «خزیمیه» پیوستن «زهیر بن قین» به امام ورود کاروان امام به منطقه «زباله» در نزدیکی کوفه رسیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه به امام ورود کاروان امام به «ثعلبیه» و توقف شبانه در آنجا ورود کاروان امام به «القاع» عبور کاروان امام از «دره العقبه» در نزدیکی بیابانهای کوفه ورود به «شراف» و توقف شبانه در آنجا امام حسین: ای مردم! من به سوی شما نیامدم مگر آن که دعوتم کردید پس اگر از آمدنم ناخشنودید، بازگردم
۲۷ ذی حجه روبهرو شدن کاروان امام حسین با سپاه حر بن یزید ریاحی قرار گرفتن کاروان امام در دامنه کوه ذو حُسَمْ جلوگیری حرّ از حرکت کاروان امام به سوی کوفه حرکت کاروان امام به منطقه البیضه امام حسین در این منزلگاه لشکریان حرّ را مخاطب قرار داده، چنین فرمود: «بنی امیه حدود خدا را اجرا نکرده و بیت المال را منحصر به خود ساختند حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام کردند شما به من نامه ها نوشتید و گفتید که با من بیعت کرده اید، حال اگر به بیعت خویش با من پایبند بمانید کار عاقلانه ای کرده اید که من فرزند دخت پیامبر و اسوه ای برای شما هستم اگر بیعتتان را بشکنید، سوگند به جانم! که از شما هم بعید نیست، چرا که با پدرم علی و برادرم حسن و پسرعمویم مسلم پیمان شکنی کردید بدانید اگر چنین کنید سعادت خودتان را از دست داده اید
۲۸ ذی حجه عبور کاروان امام از عُذیبِ الهجانات رسیدن خبر شهادت عبدالله بن یقطر در کوفه به دست ابن زیاد عبور کاروان امام از قادسیه فرود کاروان امام در «قصر بنی مُقاتل» و توقف شبانه در آنجا
۲۹ذى الحجه توقف در القطقطانیه ملاقات حر با امام حسین در قصر بنی مقاتل
اول محرم سال ۶۱ هجرى قمرى منزل قصر بنى مقاتل امام حسین خطاب به عبیدالله جعفی: پس اگر ما را یاری نمی کنی خدای را بپرهیز و از این که جزو کسانی باشی که با ما می جنگند سوگند به خدا اگر کسی فریاد ما را بشنود و ما را یاری نکند، او را به رو در آتش می افکند
۲ محرم فرود کاروان امام به کربلا حرکت عمر بن سعد با لشکری انبوه به کربلا امام حسین در بدو ورود به کربلا: «خدایا از اندوه و بلا به تو پناه میبرم، اینجا محل فرود آمدن ما و به خدا سوگند همین جا است محل قبرهای ما و به خدا سوگند از اینجا است که در قیامت محشور و منشور خواهیم گشت و این وعدهای است از جدم رسول خدا (ص) و در وعده او خلافی نیست» مردم، بندگان دنیا هستند و دین آنها جز سخن زبانشان نیست تا آنگاه که زندگیشان بچرخد، دنبال دین می روند و هرگاه بنای امتحان و آزمایش پیش آید، دینداری بسیار اندک می شود
۳ محرم ورود سپاه عمر بن سعد به کربلا
۴ محرم حرکت لشگریزید به سوى کربلا امام حسین در پاسخ به «قیس بن اشعث» که سفارش به بیعت با یزید می کرد، فرمود: نه، به خدا سوگند، دست ذلت در دست آنان نمی گذارم، مانند بردگان از صحنه جنگ با آنان فرار نمی کنم مرگ در عزت، بهتر از زندگی در ذلّت است
۵ محرم اعزام شبث بن ربعى به کربلا از سخنان امام حسین با لشکر دشمن: هیهات ما به ذلت تن نخواهیم داد خدا و رسول او و مؤمنان هرگز برای ما ذلت را نپسندیدند، دامن های پاکی که ما را پروریده، و سرهای پر شور و مردان غیرتمند هرگز طاعت فرومایگان را بر کشته شدن مردانه ترجیح ندهند
۶ محرم تجمع بیست هزار سپاهی در سپاه عمر سعد رسیدن نامه ابن زیاد به عمر بن سعد مبنی بر بستن راه رودخانه فرات به روی کاروان امام آمادگی گروهی از قبیله بنی اسد برای پیوستن به امام حمله چهارصد نفر از سپاه عمر سعد به قبیله بنی اسد و کشتار آنان
۷ محرم بستن شریعه فرات امام حسین سپاه دشمن را این چنین نفرین کرد: بار خدایا! باران آسمان را از اینان دریغ کن، و بر ایشان تنگی و قحطی پدید آور، و آن غلام ثقی(حجاج بن یوسف) را بر ایشان بگمار تا جام زهر به ایشان بچشاند زیرا آنها به ما دروغ گفتند و ما را خوار ساختند و خداوند انتقام من و اصحاب و اهل بیت و شیعیان مرا از اینان بگیرد
۸ محرم حرکت حضرت عباس با بیست و هشت نفر به طرف رود فرات و آوردن آب بعد از درگیری با مأموران عمر بن سعد ملاقات شبانه امام با عمر سعد صدور فرمان جنگ توسط ابن زیاد ملاقات امام حسین با عمر بن سعد: تو را چه می شود؟ خدا جان تو را به زودی در بستر بگیرد و تو را در روز قیامت نیامرزد گمان می کنی که به حکومت ری و گرگان خواهی رسید؟ به خدا چنین نیست و به آرزویت نخواهی رسید
۹ محرم حرکت لشکر عمر بن سعد به سوی کاروان امام مهلت خواستن امام از عمر بن سعد برای یک شب آوردن اماننامه توسط شمر برای حضرت ابوالفضل و برادرانش و خودداری آنان از پذیرفتن اماننامه آمادهسازی کاروان امام برای جنگ فردا سخن امام حسین خطاب به دشمن: وای بر شما! چه زیانی می برید اگر صدای مرا بشنوید؟! من شما را به یک راه راست می خوانم، اما شما از همه فرامین من سر باز می زنید، چرا که شکم های شما از مال حرام پر شده و بر دل های شما مُهر شقاوت زده شده است سخن امام حسین خطاب به یارانش: آگاه باشید که من در رفتن به شما اذن و اجازه دادم؛ پس همگی بروید که عقد بیعت را از شما بگسستم و نسبت به خود، بر شما عهده و ذِمامی ندارم.
۱۰ محرم وقوع فاجعه جانسوز کربلا و شهادت امام حسین و هفتاد و دو تن از یاران وفادارش (جمعه یا شنبه) غارت خیمههای امام و آتش زدن آنها اسیر گرفتن بازماندگان کاروان امام اسب تاختن بر جسد شهدا فرستادن سر شهدا به کوفه امام حسین خطاب به یارانش: دوست ندارم که آغازگر جنگ با این گروه باشم/ «یاران من! بپاخیزید و به سوی مرگ (شهادت) بشتابید، خدا شما را بیامرزد» «امام حسین خطاب به دشمن: اوّل نَسَب مرا در نظر آورید! و ببینید من کیستم؟ و سپس به افکار خود مراجعه کنید و آن را مورد عتاب و سرزنش قرار دهید! ببینید ای کشتن من برای شما سزاوار است؟! و ای پاره کردن حرمت من بر شما جائز است؟ آیا کسی را از شما کشته ام که به طلب قصاص گرد آمده اید؟ یا مالی را از شما تملّک نموده ام، یا جراحتی و زخمی زده ام که برای تلافی آمده اید؟!»! وقتی دشمن مقاومت امام (ع) را مشاهده کرد برای تضعیف روحیه ایشان به خیمهها حمله ور شدند، امام (ع) فریاد برآوردند:« ای آل ابوسفیان اگر دین ندارید و از روز جزا نمیهراسید، لااقل در زندگی آزاد مرد باشید و اگر خود را عرب میپندارید به نیاکان خود بیندیشید و شرف انسانی خود را حفظ کنید.
روزشمار وقایع بعد از حادثه کربلا ۱۱ محرم حرکت اسرا به سوی کوفه
۱۲ محرم ورود کاروان اسرا به کوفه سخنرانی حضرت زینب و ام کلثوم و فاطمه در کوچههای کوفه دفن شهدا در کربلا توسط جمعی از مردم قبیله بنی اسد سخنرانی ابن زیاد در مسجد کوفه و اعتراض عبدالله عفیف به ابن زیاد و دستگیری و شهادت عبدالله
۱۵ محرم حرکت کاروان اسرا از کوفه به شام
اول صفر ورود کاروان اسیران به شام (بعد از هیجده روز) سخنرانی حضرت زینب در کاخ یزید سخنرانی امام سجاددر مسجد جامع شام
۲۹ صفر ورود جابر بن عبدالله انصاری به کربلا برای زیارت ورود کاروان اسیران به کربلا برای زیارت مزار شهدا حرکت از کربلا به مدینه ورود کاروان اسیران به مدینه سخنرانی امام سجاد در دروازه مدینه ورود به مسجدالنبی و زیارت حرم مطهر پیامبر
۱۵ رجب وفات حضرت زینب
منابع: کتاب مدینه تا کربلا همراه سیدالشهداء اثر حجت الاسلام محمدباقر روشندل کتاب قصه کربلا اثر حجت الاسلام علی نظری منفرد با کاروان امام حسین از مدینه تا کربلا، بهاء الدین قهرمانی نژاد شائق پیامآور عاشورا، سید عطاءالله مهاجرانی تحقیق درباره اول اربعین حضرت سیدالشهداء، سید محمدعلی قاضی طباطبائی حماسهسازان کربلا، محمد سماوی خورشید بر نیزه، دکتر نورالله حسینخانی لهوف، سید بن طاووس پس از پنجاه سال: پژوهشی تازه درباره قیام حسین(ع) اثر سیدجعفر شهیدی مهمترین فلسفه قیام عاشورا چیست؟ مقاله ای در پرسمان دانشجویی | fa |