Status of Literature in the Works by Imam Sadeq (peace be upon him): A Case Study of Imam Sadeq’s Recommendations

Abstract

Literature is an expressive technique in which the author tries to affect the emotions of the reader by using devices in poetry and prose. The elements of a literary text include thought, imagination, emotion and style. Emotion and imagination are specifically used in literature, while thought and style are elements commonly used in both literary and nonliterary texts. Even though, the thought and style of a literary text is quite different from those of a scientific one. The words by Prophet’s household have an eloquent style, as Imam Sadeq says, “Express our statements correctly, as we are eloquent.” This proves existence of literature in the works by Imam Sadeq and other Imams. However, the question regards the quantity, method and aim of using literary devices in recommendations of Imam Sadeq. This research aims at studying two samples of Imam Sadeq’s recommendations using a descriptive-analytic method. The results show that Imam Sadeq has used all the four literary elements, especially emotion and imagination. Also, since the thoughts of Imam Sadeq can be found in his religious recommendations in which he has used literary devices, presence of religious literature in his works, or in other words, the relation between religion and literature in his recommendations is proved.

ادبیات، فنی بیانیاست کهمی کوشد با استفاده از آنچه در صنعت شعر و نثر، معروف و شناخته شده است در عواطف مخاطب اثر بگذارد. یقیناً چنین فن بیانیباید دارای عناصری باشد تا ادبیات نامیده شود. عناصر متن ادبی را اندیشه، خیال، عاطفه و اسلوب تشکیل میدهند. عاطفه و خیال، مختص متن ادبی و اندیشه و اسلوب، میان متن ادبی و دیگر متون مشترک است. اگرچه اندیشه و اسلوب متن ادبی نیز، با متنی که علم محض است، متفاوت است.سخنان اهل بیت(علیهم السلام) علاوه بر علمی بودن، فصیح نیز هستند. چراکه امام صادق(ع) می فرماید: «اعرِبوا حَدیثَنا فَانّا قومٌ فُصَحا .» (سخنان ما را درست ادا کنید زیرا ما خود فصیحیم.) پس وجود ادبیات در آثار ایمه و امام صادق(ع) اثبات می شود. لکن مسیله ی تحقیق، میزان، چگونگی و هدف استفادهی امام(ع)، از ابزارهای ادبی در توصیه هایشان است. در این تحقیق هدف این است که با روش توصیفی ـ تحلیلی و تحلیل ادبی براساس عناصر چهارگانه ادبیات، دو نمونه از توصیه های آن حضرت مورد بررسی قرار گیرد. امام(ع)، در توصیه های خود از هرچهار عنصر ادبی به ویژه عاطفه و خیال بهره برده است و همچنین، از آنجا که اندیشه امام (ع) در توصیه هایش دینی است و در آن ها از ادبیات نیز استفاده نموده، پس وجود ادبیات دینی در آثار امام(ع) یا به عبارتی، رابطه دین با ادبیات در توصیه های ایشان اثبات می شود.