The Path of the Infallibles in Islamic Gatherings and Commemorations — An Analysis of the Life of Imam Ali

Abstract

تعد الاحتفالات والمناسبات الاجتماعيه نماذج من الآداب والتقاليد والتاريخ والثقافه وساير المولفات الفكريه والدينيه للمجتمع، واحدي النقاط الرييسيه التي تعطي دراسه الاحتفالات والمناسبات الدينيه اهميه كبيره هي البحث حول مدي اصاله او ابتداع هذه الشعاير والمظاهر الدينيه، لانّه من الممكن ان يعلن البعض رفضهم لكافه المظاهر والقيم المبتدعه وبالاحري المستحدثه التي لم يكن مصرح بها من قبل المعصومين: من مبدا الاهتمام بواقع النصوص المتوفره، وفي المقابل يحاول البعض الآخر ابتكار احتفالات ومظاهر مستحدثه من قبلهم ونسبتها الي الدين بالاستناد الي الكليات والنقاط العامه للادله. وبنا ً علي فهم هذه الضروره، تحاول هذه الاطروحه مع هذا الافتراض ان هذه الاحتفالات والمناسبات الدينيه تعدّ احدي المصادر الهامه لتعزيز المعتقدات الدينيه ـ وبالاتكا علي الاحاديث الشريفه والروايات التاريخيه دراسه سلوك امير المومنين علي بن ابي طالب7خلال فتره زمنيه محدوده في شهر رمضان المبارك باعتباره احتفالاً ومناسبه دينيه قابله للبحث والمراجعه من خلال ثلاث ركايز رييسيه: السيره الذاتيه، والسيره الاجتماعيه، والسيره السياسيه. وتشير السيره الذاتيه لامير المومنين من خلال هذه الدراسه الي اهتمام سماحته بالنظافه والزينه، الصحه والسلامه، الخشوع والاخلاص والاحسان، الاعتدال وتحديد الاهداف الروحيه في الحياه الماديه. وتصور لنا نفس هذه التعاليم السيره الاجتماعيه لامير المومنين، وهي عباره عن: التقارب والتفاعل، الاهتمام بالتبليغ والمسووليات الاجتماعيه، الاهتمام بالمساجد باعتبارها احدي الموسسات الاجتماعيه ـ السياسيه الموثره والنشطه، تحديد الشعاير الدينيه في الحقوق الاجتماعيه، التاكيد علي النتايج العقايديه والعرفانيه والاخلاقيه للفرايض الدينيه، التصدي للبدع المختلقه والاهتمام بالمجالات الاقتصاديه للشعاير الدينيه، الاهتمام بالجهاد وتحمل المسووليات السياسيه والاستعانه بالعوامل والمحفزات المعنويه في الاداره السياسيه وكذلك في السيره السياسيه لامير المومنين7.

Gatherings and commemorations are the result of teachings, values, historical influences, and other aspects of a community. One of the things that make the study of this area important is the infiltration of non-Islamic values and rituals. There is a chance that some of the rituals have absolutely no place in our gatherings, because we lack any evidence from the infallibles. In other cases, some people use weak narrations and evidence to try and infiltrate our rituals with things that the infallibles have not asked us to do. This writing takes this into consideration, and also highlights the fact that Islamic gatherings and rituals are the most obvious ways for Muslims to feel connected to their religion and belief. With this in mind, we will be discussing the actions and lifestyle of Imam Ali in the month of Ramadhan. We have divided this into three parts: his personal life, his social life, and his political life. His personal life shows us a focus on health and cleanliness, sincerity and pure intention in actions, moderation and goal-setting in his life. His social life teaches us methods of interaction with the public, propagation and social leadership and a focus on masajid as the focal point of society. His social life shows that he gave importance to incorporate Islamic values in the society, teaching Islamic values through beliefs and actions, as well as defending Islamic rituals from infiltration of foreign influences. He also defended Islamic political thought from influences of other political philosophies.

مراسم و موسم‌های اجتماعی جلوه‌ای از آداب، رسوم، تاریخ، فرهنگ و دیگر مولفه‌های فکری و مذهبی یک جامعه هستند. یکی از نکاتی که موجب اهمیت بررسی تاریخی مراسم و مواسم‌ دینی میشود واکاوی اصالت و بدعت‌گرایی در شعایر و نمادهای دینی است؛ زیرا امکان دارد برخی با رویکردی نص‌گرایانه به مخالفت با هر نماد و آیین نوپیدای تصریح نشده از سوی معصومان: بپردازند و برخی دیگر با استناد به کلیات و نکته‌های عمومی دلایل، دست خود را در ابداع آیین‌های خودساخته‌ منسوب به دین، باز ببینند. بر اساس درک چنین ضرورتی، این مقاله میکوشد با این فرض که مواسم و مراسم دینی، یکی از منابع مهم تقویت باورهای دینی است، رفتار امیرالمومنین حضرت علی را در محدوده زمانی ماه رمضان به عنوان یک مناسبت و موسم دینی در سه محور اصلی سیره شخصی، سیره اجتماعی و سیره سیاسی بررسی کند. سیره شخصی امیرالمومنین نشان‌دهنده اهتمام به نظافت، آراستگی، بهداشت، سلامت، خضوع، خلوص، خیرخواهی، اعتدال و هدف‌گذاری معنوی در زندگی مادی است. سیره اجتماعی آن حضرت، آموزه‌هایی مانند همگرایی و تعامل، اهتمام به تبلیغ و مسیولیت اجتماعی، توجه به مساجد به عنوان یک نهاد موثر اجتماعی ـ سیاسی، جانمایی شعایر مذهبی در حقوق اجتماعی، تاکید بر نتایج اعتقادی و عرفانی و اخلاقی تکالیف دینی، مبارزه با بدعت‌ها و توجه به جنبه‌های اقتصادی شعایر مذهبی را نشان میدهد. توجه به جهاد، مسیولیت پذیری سیاسی و استفاده از عوامل و محرکهای معنوی در تدابیر سیاسی در سیره سیاسی آن حضرت جایگاه ویژه‌ای دارند.