The Study of Political and Spiritual Approaches of Shiite Imamate in Imam kazem’s life

Abstract

ينقد هذا المقال التطور التدريجي للمذهب، و ذلك بعد عرض تحليلي للنشاط السياسي المستمر للامام و موكداً علي الشان المعنوي للامامه المصحوبه عادتاً بامور خارقه. يختص الجزالاول من المقال، والذي يدور حول النشاط السياسي للامام الكاظم7. ان القسم الاول من المقال يختص ببيان النشاطات الساسيه للامام الكاظم7 و يحللها علي انها نشاطات سياسيه في المواجهه و انها سعي حثيث من اجل الثوره و نهضه واسعه، و ذلك باسلوب التحليل التاريخي و بمساعده المعطيات الرجاليه و الحديثيه. و اما القسم الثاني من المقال فانه يركز علي اهتمامات الامام عليه السلام في تبيين المكانه المعنويه للامامه الشيعيه بالاستناد الي المصادر الشيعيه الغير متهمه بالغلو. ثم يرسم المقال في النهايه التلايم الموجود بين هذين العنصرين من وجهه نظر شيعيه ثم ينفي بذلك التطور التدريجي او بتعبير آخر حركه الامامه من القياده السياسيه الي القياده المعنويه و الغيبيه.

Following the presentation of analysis pertaining to the constant political tryout of that holiness while considering the spiritual status of Imamate being probably along with extraordinary affairs of hunman, this article has criticized the image of gradual evolution of religion in that era. The first part of article devoted to the statement of political activities of Imam Kazem –PBUH analyzes these activities through the historical analysis, relying on rijali and tradition findings of an aggressive policy as well as a serious trial towards the public revolution and uprising. The second part is concerned with the of Imam Ali’s enterprise towards the statement of spiritual position of Imamate of Shi’ah relying on the sources not accused of exaggeration. The final part illustrates the concord of these two statuses in Shiite view and accordingly, it rejects the gradual evolution or the progression in Imamate from the political leadership towards the spiritual and super human one.

در این مقاله، پس از ارایه تحلیلی درباره پیوستگی تلاش پیگیر سیاسی امام کاظم7، با اهتمام به شیون معنوی امامت که احیاناً با امور فوق عادی بشری همراه است، انگاره تکامل تدریجی مذهب در دوره آن حضرت نقد شده است. بخش اوّل مقاله که ویژه تبیین فعالیت‌های سیاسی امام هفتم7 است، این فعالیت‌ها را با روش تحلیل تاریخی و به کمک یافته های رجالی و حدیثی یک سیاست تهاجمی ‌و تلاش جدی برای انقلاب و قیام عمومی ‌تحلیل میکند و بخش دوم، به اهتمام امام7برای تبیین جایگاه معنوی امامت شیعه با تکیه بر منابعی که متهم به غلو نیستند، اختصاص یافته است. بخش پایانی این نوشتار نیز به‌هم پیوستگی این دو شان را در نگاهی شیعی ترسیم میکند و به استناد آن، تکامل تدریجی و یا حرکت امامت از رهبری سیاسی به رهبری معنوی و فرابشری را نفی مینماید.