Criticizing the Claim that Imam Sajjad (A.S) Was Qalil-al-Hadith (from whom was narrated just a few Hadiths)

Abstract

لقد سعي الايمّه المعصومون(ع) بناي علي منصبهم الالهي المهمّ الّذي كانوا يتولّونه في حفظ وتوسعه وتنميه الاسلام سعياً وافراً، كما اهتمّوا بهدايه النّاس الي الطّريق الصّحيح. من تلك المحاولات الّتي قام بها الايمّه(ع) ما نقلوه عن النبيّ(ص) من الاحاديث والرّوايات الكثيره. وبالنّظر الي اهتمامهم الشّديد ونشاطهم في هذا المضمار يتجلّي لنا انّ صفه (كثير الحديث) تليق بهم اكثر وهي من خصايصهم المسلّمه ولا تتحمّل الانكار والتّرديد. ولكن ومثلما جاي في تاريخ الحديث فان بعض الرّواه وبهدف تضعيف فرد او شخصيه قد ياتون بحديث مجعول او يدلّسون فيه، مما يودّي الي ايجاد تغيير في الحديث، وفي النّهايه تاتي الرّوايه غير صحيحه الي يد المتاخّرين ومن ثمّ تصدر احكام غير صحيحه (خصوصاً من المستشرقين) تجاه تلك الشخصيّه. وبالنّسبه الي الامام السّجاد عليّ بن الحسين (ع) ايضا هناك روايات تحمل صفه (قليل الحديث) منتحله و مجعوله، وهذه المقاله تهدف دراسه ونقد هذه الرّوايات وتُبَرِّا ساحه الامام السّجاد(ع) بالادلّه الكثيره من صفه (قليل الحديث).

Imams of Shiah and especially fourth Imam, Sajjad (A.S) due to their mission by Allah, in order to protect and spread the Islam and also to guide people have tried their best. Among the attempts they had made for these purposes are their Hadiths and narrations they presented and it is the case that they have narrated many hadiths because of their activities. However as we see in History of Hadith, there we find some persons that fornicated traditions or perhaps made changes in the text of the traditions and this was by mistake or even subreption (Tadlis, in Arabic). Hence we see that something wrong was made and received to later generation and then based upon these fornications there seems to be some unfair judgments (especially by Easterners). On Imam Sajjad also we find some Hadiths denoting that he was Qalil-al-Hadith. The present essay is to study these Hadiths and to claim that his presence was free of the charge of being Qalil-al-hadith

ایمّه معصومین(علیهم السلام) و از جمله امام سجّاد(ع)، با توجّه به منصب مهمّ الهی که عهده‌دار بودند، در راستای حفظ، رشد و نمو اسلام و نیز هدایت مردم، تلاش‌های بسیار نموده‌اند. از جمله آن تلاشها، سخنان و احادیث فراوان است که با توجّه به فعالیت‌های گسترده آنها، کثیر الحدیث بودنشان امری انکارناپذیر به نظر میرسد؛ ولی همانگونه که در تاریخ حدیث گزارش شده، گاهی افرادی جهت تضعیف شخصی، حدیثی جعل و یا از روی خطا و تدلیس تغییراتی در متن حدیث ایجاد کرده‌اند. در نتیجه مطلبی نادرست ارایه و به دست متاخرین رسیده و بر این اساس قضاوتهای نادرستی(بویژه از سوی خاورشناسان) ارایه شده است. نسبت به امام سجاد(ع) نیز، روایاتی با صفت "قلیل الحدیث" بودن جعل شده است. این مقاله در صدد بررسی و نقد این روایات و مبرّا دانستن آن حضرت، از صفت "قلیل الحدیث" بودن با ارایه ادّله گوناگون است.