سبک تفکر اخلاقی درنهج البلاغه و دلالت های تربیتی آن
چکیده: بهره‌گیری از معارف اخلاقی ـ تربیتی نهج البلاغه نیازمند فهم مقاصد کلام حضرت علی(ع) است تا فارغ از تحمیل معنایی، دلالت‌های کلام آن حضرت روشن شود. این پژوهش با چنین هدفی انجام شده است تا با روش توصیفی ـ تحلیلی، به بررسی کلمات آن حضرت بپردازد و به کشف خطوط کلی و تفکر کلان امیرالمؤمنین(ع) در باب اخلاق هنجاری دست یابد و با در نظر گرفتن آن، دلالت‌های روشی آن را استخراج کند. آنچه در این تلاش به بار آمد، نشان میدهد که آن حضرت(ع) ملاک بایستگی و نبایستگی یک عمل را در پیامدها و نتایج آن میدانند، به گونه‌ای که فضایل و رذایل اخلاقی نیز بر اساس غایات آنها، به صدق و کذب اخلاقی متصف میشوند. از سوی دیگر، آن دسته از روایات که موهم دیدگاه فضیلت‌گرایانه است، نوعی تفکر غایت‌گرا را نشان میدهد و دلالتی بر فضیلت‌گرایی محض ندارد. غایت‌گرایی موردنظر آن حضرت(ع) از دیدگاه‌های موجود، ممتاز است، به این دلیل که مبدأ و منتهای این حرکت غایی، توحید است. شاید بتوان نام «غایت‌گرایی توحیدی» را بر آن نهاد. در باب دلالت‌های تربیتی نیز آن حضرت برای نیل به غایت‌گرایی توحیدی از سه نوع اقدام تربیتی استفاده میکردند که بخشی متوجه شرایط مطلوب مربی است، بخشی به ظرفیت‌های متربی برمیگردد و برخی نیز ناظر به محتوا و ابزار تربیت است.
| contributor author | شهریاری، روح الله | fa |
| contributor author | هاشمی پیکر، رضا | fa |
| contributor author | دیبا، حسین | fa |
| date accessioned | 2025-03-15T11:33:44Z | |
| date available | 2025-03-15T11:33:44Z | |
| identifier uri | http://hdl.handle.net/110/24588 | |
| description abstract | بهره‌گیری از معارف اخلاقی ـ تربیتی نهج البلاغه نیازمند فهم مقاصد کلام حضرت علی(ع) است تا فارغ از تحمیل معنایی، دلالت‌های کلام آن حضرت روشن شود. این پژوهش با چنین هدفی انجام شده است تا با روش توصیفی ـ تحلیلی، به بررسی کلمات آن حضرت بپردازد و به کشف خطوط کلی و تفکر کلان امیرالمؤمنین(ع) در باب اخلاق هنجاری دست یابد و با در نظر گرفتن آن، دلالت‌های روشی آن را استخراج کند. آنچه در این تلاش به بار آمد، نشان میدهد که آن حضرت(ع) ملاک بایستگی و نبایستگی یک عمل را در پیامدها و نتایج آن میدانند، به گونه‌ای که فضایل و رذایل اخلاقی نیز بر اساس غایات آنها، به صدق و کذب اخلاقی متصف میشوند. از سوی دیگر، آن دسته از روایات که موهم دیدگاه فضیلت‌گرایانه است، نوعی تفکر غایت‌گرا را نشان میدهد و دلالتی بر فضیلت‌گرایی محض ندارد. غایت‌گرایی موردنظر آن حضرت(ع) از دیدگاه‌های موجود، ممتاز است، به این دلیل که مبدأ و منتهای این حرکت غایی، توحید است. شاید بتوان نام «غایت‌گرایی توحیدی» را بر آن نهاد. در باب دلالت‌های تربیتی نیز آن حضرت برای نیل به غایت‌گرایی توحیدی از سه نوع اقدام تربیتی استفاده میکردند که بخشی متوجه شرایط مطلوب مربی است، بخشی به ظرفیت‌های متربی برمیگردد و برخی نیز ناظر به محتوا و ابزار تربیت است. | fa |
| language iso | الفارسية | ar |
| language iso | Persian | en_US |
| language iso | فارسی | fa |
| title | سبک تفکر اخلاقی درنهج البلاغه و دلالت های تربیتی آن | fa |
| type | ||
| source Database | ISC | |
| contenttype | فقط بيانات | ar |
| contenttype | Metadata Only | en_US |
| contenttype | فراداده | fa |
| subject keywords | تفکر اخلاقی | fa |
| subject keywords | دلالت های تربیتی | fa |
| subject keywords | اخلاق هنجاری | fa |
| subject keywords | نظریه‌های غایت‌گرا | fa |
| subject keywords | فضیلت‌گرایی | fa |
| subject keywords | وظیفه‌گرایی | fa |
| source Onlinelink | https://search.isc.ac/DL/Lend%20Service/LendService/Get_TitleSearchResultDetail.aspx?DTC=8&DC=1104248 | |
| pages | 22 |